แม้ภาคสนามครั้งนี้จะมีระยะเวลาเพียง ๒ วัน แต่คุณครูก็สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเล็กๆ ที่เกิดขึ้นกับนักเรียนหลังกลับจากภาคสนาม เช่น นักเรียนกำกับตัวเองได้ดีขึ้น ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นระหว่างนักเรียนด้วยกันเอง และระหว่างนักเรียนกับคุณครู ที่จะส่งผลต่อการเรียนรู้และพัฒนาของนักเรียนให้เกิดประสิทธิภาพยิ่งขึ้นค่ะ

 "เพื่อนและคุณครูทุกๆ คนต่างเป็นกันเองเหมือนเป็นพี่น้องกัน แต่คุณครูก็ยังอยู่ในตำแหน่ง "ครู" เหมือนเดิม ซึ่งต่างกับเวลาอยู่โรงเรียน มาเข้าค่ายครั้งนี้"ครู" ทำให้เรา "มีความสุข" แต่เวลาอยู่โรงเรียน "ครู" ทำให้เรามี "ความรู้"และสอนให้เป็นคนดี เราเริ่มเข้าใจตนเองและผู้อื่นมากขึ้น"

ด.ญ.นงนภัส ปิยดำรงกุล (โอปอล)

"ไม่คิดว่าจะต้องเปลี่ยน Diary กับเพื่อน เพราะใครๆ ก็อยากได้ของตัวเอง แต่ก็ทำให้ได้รู้จักแบ่งปันสิ่งที่ตัวเองรักหรือชอบ เป็นการแบ่งปันที่ไม่รู้ว่าผู้รับคือใคร แต่ไม่ว่าอย่างไรก็พอใจกับสิ่งที่ตัวเองได้รับอยู่ดี"

ด.ญ.สาธิดา เต็มกุลเกียรติ (ออม)

"ได้รู้ว่าทุกคนนั้นช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และยัง "มีกันและกัน" แถมยัง"ไม่ทอดทิ้งกัน" เพื่อนเป็นคนดี"

 
ด.ช.อภินันท์ ถิรานุชิต (ปาล์ม)

"สิ่งสำคัญที่ถิงได้เรียนรู้คือ คนเราถ้าอ่อนลงได้ ยอมหย่อนให้อีกหน่อย เหมือนกับยอดไม้นี่แหละเพราะอ่อนลู่ถึงเป็นยอด... ถ้าคนเรายอมเงียบและเลิกเถียง ไม่ใช่ว่ายอมแพ้ แต่ยอมฟังอีกคนหนึ่งที่มีความต้องการไม่ตรงกับเรา แล้วเราก็ได้พบ Miracle, Special thing, Impossible, Sweet memoryมันเป็นความ "ชนะ" จริงๆ อย่างใช้ปัญญา หากอยากลองเป็นยอดไม้และยอดคน ก็ยอมอ่อนลงสักนิด"

ด.ญ.กันยาพร หยาง (ถิงถิง)